Ergens in de herfst van 2020, nadat ik een aantal maanden vanuit huis had gewerkt en had bemerkt hoe weinig verschillende kledingstukken ik nog droeg, deed ik veel van mijn kleding weg. Het was een mix van Marie Kondo en “The True Cost”, een documentaire uit 2015 over de verwoestingen van fast fashion die om aandacht schreeuwden in mijn hoofd. Nadat ik de kast had gezeefd tot dingen die ik nog steeds leuk vond, bezwoer ik mezelf waar mogelijk vintage kleding te kopen of dingen die speciaal voor mij gemaakt zijn. Als ik nieuwe kleding zou kopen, zou het duurzaam en verantwoord zijn gemaakt.
Het is nu herfst en mensen willen weer ‘lagen’ dragen. Het is de eerste herfst sinds het opruimen van de kast dat ik regelmatig naar een kantoor ga, en in plaats van mijn minimale kledingkast verhelderend te vinden, is het een uitdaging het juiste te pakken. Iedereen lijkt te zoeken. Hoe formeel moet het zijn? En in welke outfit breng ik mezelf en anderen in de juiste stemming?
Kleding voedt onze emoties en onze verbeelding om de dag door te komen. Het kan ons net zoveel als kleding die functioneel is. Die balans tussen het emotionele en het praktische was er een waar ik niet volledig rekening mee had gehouden. Ik had kleren bewaard die goed zaten en waarin ik me prettig voelde, maar hoewel dat het “dressing up”-gedeelte van de dag oploste, zorgde het niet noodzakelijkerwijs voor de rest. Momenten waarin stemmingen en het klimaat en het ‘publiek’ in vergaderruimten steeds veranderen.
Na mijn eerste week dat ik meer op kantoor was dan thuis, kreeg ik de kriebels om kleren en schoenen aan te schaffen. Wat als overhemden die ‘s ochtends comfortabel waren tegen de middag te netjes is? Wat als ik na het werk plannen heb die een verandering van mijn outfit noodzakelijk maakt? Ik merkte dat een beetje volle kast toch echt wel handig is. Er zijn nou eenmaal vele momenten, stemmingen en seizoenen.
Ik denk dat mijn kledingkast ergens tussen het uniform en de comfortabele lounge kleding van de pandemie in zit, tussen de kleding die een doel dient en de kleding die een sfeer dient. Het is tijd om wat formelere kleding te gaan laten maken. De balans moet hersteld. Hoeveel kleding moet een mens hebben? Een onmogelijk om definitief te beantwoorden. Ik ben het nog steeds aan het uitzoeken en probeer een evenwicht te vinden tussen een verlangen naar eenvoud en verantwoord consumentisme met emotionele overwegingen. Tot die tijd koop ik vintage of kleding op maat. Tijdloze items die ik dan combineer met een overhemd of t-shirt.